پستِ مهم

این بیست نفر

پست آپدیت میشود

یه گوشی داشتم. اون رو فروختم. یه مقداری هم پول داشتم. همه رو با هم جمع کردم و به دوستم گفتم که برای من کامپیوتری دست دوم تا سه میلیون تومان ردیف کنه.

یکی دو تا رو نشونم داد ولی دیگه خیلی خیلی قدیمی و کند بودن. آخرش یکی رو برام سرِهم کرد.

از نداشتن کامپیوتر بازم افسردگیم برگشته بود حتی با شدتی بیشتر. بازم با کسی حرف نمیزدم و هر شب بعد از خوردن شام، حدود ساعت هشت و نیم میگرفتم میخوابیدم تا روز بعد نزدیک ظهر. بعد از نهار هم بازم خواب تا عصر.

به هر دری زدم برا پیدا کردن کار و در کاریابی هم ثبت نام کردم. در هر مغازه ای هم که رفتم همش سن پایین تر میخوان. به قولی دیگه پیر شدم.

کامپیوتری که دوستم واسم جمع کرد، شد سه میلیون و هشتصد هزار تومان. هر کاری کردم نشد که قطعه ای از اون بردارم که کمتر بشه. سه میلیون و صد هزار اون رو داشتم و براش کارت به کارت کردم و چون دوست هست و به من اطمینان داره بهش قول دادم که تا پایان اسفند هفتصد تومان باقیمانده رو بهش میدم.

چند روز پیش داداش گفت امسال خبری از عیدی نیست چون هرچی پول بود خرج بیمارستان خودم شد. (در پستی نوشتم که سکته کرده و یک هفته بیمارستان بوده. مادر و خواهر هم دست کم هر ماه باید برن دکتر).

حالا من موندم و هفتصد هزار تومانی که بدهکارم. به دو تا از دوستان زنگ زدم ولی گفتن که نداریم. درصورتی که میدونم دارن (میگن اینطور مواقع چهره ی دوست واقعی رو میتونی ببینی). گله ای نیست.

یه مودم داشتم بردم دادم به دوستم. گفتم این رو فعلاً داشته باش به عنوان مقداری از پولت. گفت این رو دویست برمیدارم. حالا مونده پونصد هزار تومان اون که باید تا آخر اسفند جور کنم.

دوستان خواهش میکنم: اگر کسی از دستش برمیاد کمکی بکنه بلکه این پونصد هزار تومان رو جمع کنم. آبروم در خطره. به هرچی که براتون مقدسه سوگند هر راهی رفتم و هر فکری بوده کردم تا به اینجا رسیدم.

امسال هم برای عید حتی یک جفت جوراب هم نخریدم.

اگر بیست نفر پیدا بشه که نفری بیست و پنج هزار تومان بدن، این پول جمع میشه. یا ده نفر، نفری پنجاه هزار تومان.

صادقانه ازتون درخواست کمک میکنم.

منم به جاش واستون دعا میکنم. دعا برای اینکه هرچی درد و بیماری از خودتون و خانواده تون دور باشه و به هر چیزی که آرزوش رو دارید برسید.

این پست هم تا وقتی که پول مورد نظر به پانصد هزار تومان برسه در بالای همه ی پست ها قرار میگیره. وقتی که پول به مبلغ مورد نظر رسید، کامنت اون بسته میشه.

کامنت ناشناس گذاشتن برای این پست باز هست.

اگر کسی از وبلاگ نویسان یا کسی که میتونه کمک کنه رو میشناسید، این پست رو بهش معرفی کنید.

صمیمانه از همه سپاسگزاری میکنم.

شماره کارت رو میذارم تا اینکه اگر نبودم (بیشتر شب آنلاین هستم) دیگه نیازی به کامنت گذاشتن نباشه:

6104337458403332 شریعتی مقدم.

برای راستیِ گفته هام این هم مانده حساب خودم تا چند لحظه پیش:

13981216 آدینه: یکی از دوستان همیشگی این وبلاگ استارت اول رو زدن با بخشش پنجاه هزار تومان. از ته دل آرزو میکنم پنجاه هزار درد و بلای و بیماری از خودشون و خانواده شون دور بشه.